برخی از آنها به محض این که پشت تریبون می‌روند از ابتدا تا انتها سخن از نخواستن و نتوانستن بعضی مدیران می‌گویند.
باهنر: نمازجمعه ها،سران قوا و نمایندگان مجلس پمپاژ یاس می کنند/ تیم مذاکره هسته ای مورد تایید نظام است
عبارات مهم : ایران
روزنامه جام جم با محمدرضا باهنر در باره برجام مصاحبه ای انجام داده است.
بخشی از این مصاحبه را می خوانید:
نمازجمعه ها،سران قوا و نمایندگان مجلس پمپاژ یاس می کنند/ تیم مذاکره هسته ای مورد تایید نظام است ، باهنر
آیا فکر می کنید جهت ادامه مذاکرات هسته ای، کشور عزیزمان ایران به عوض کردن در ترکیب دیپلماتیک نیاز دارد؟
مباحث زیادی راجع به تیم مذاکره کننده کشور عزیزمان ایران مطرح می شود. ولی به هر صورت در مجموعه فرآیندهای تصمیم گیری، راهکاری خلاف نظر رهبر معظم انقلاب لحاظ نخواهد شد. بویژه تصمیماتی که به منافع کشور مربوط می شود. تا آنجا که من اطلاع دارم هر زمانی که حضرت آقا علنی راجع به عنوان برجام و همچنین دیپلمات ها اظهار نظر فرمودند از دیپلمات های این میدان نبرد به نیکی یاد کردند.
برخی از آنها به محض این که پشت تریبون می‌روند از ابتدا تا انتها سخن از نخواستن و نتوانستن بعضی مدیران می‌گویند.
این که اینها آدم های متعهد، متخصص و کارشناسی هستند، محورهایی بود که در صحبت های رهبر معظم انقلاب راجع به تیم مذاکره کننده آمده بود. البته جاهایی هم بوده که ایشان راجع به برجام انتقادات خود را مطرح کردند و حتی این هم عنوان شد که تیم مذاکره کننده آنچنان که باید نتوانستند همه امتیازات را بگیرند. ولی از مجموعه بیانات رهبر معظم انقلاب این گونه برداشت نمی شود که مقامات عالیه نظام نسبت به تیم مذاکره کننده هسته ای نااطمینانی داشته باشند. البته ما نباید این حرف ها را مستند کنیم و شاید منظور دیگری هم پشت این حرف ها باشد.
قبلا به این عنوان اشاره کردید که تیم مذاکره کننده ما هفت گل زد و سه گل خورد. الان هم چنین نظری دارید؟
ترامپ که راجع به زیر و بم برجام حرف های زیادی دارد از او نقل شده است که می گوید من هنگامی که ظریف و کری را دیدم به این نتیجه رسیدم که به هیچ وجه کری و امثال او نمی توانند از بعد ظریف بر بیایند. بالاخره همه می دانند مذاکرات ما در شرایطی بود که یک طرف ما قرار داشتیم و یک طرف هم 1+ 5. بالاخره از اول می دانستیم طرف برابر اهل جر زدن، تقلب و بی تعهدی است.
من به نوبه خود نسبت به تیم مذاکره کننده هسته ای اعتماد دارم و آنها را کارشناسان و متدینانی می دانم که در پی منافع ملی کشور عزیزمان ایران هستند. البته این مساله را می توان در نظر گرفت که جهت تقویت این تیم افرادی باشند که به لحاظ حقوقی و فنی آنها را تقویت کنند. همان موقع زمانی که مذاکرات نفسگیری انجام می شد، طرف های مذاکره کننده با کشور عزیزمان ایران تیمی 80 تا صد نفری را با خود می آوردند که در گفت وگوها همراه آنها باشند.
نمازجمعه ها،سران قوا و نمایندگان مجلس پمپاژ یاس می کنند/ تیم مذاکره هسته ای مورد تایید نظام است ، باهنر
در نقطه برابر اعضای تیم ما زیاد از ده نفر نبود. بله از این جهت که تیم مذاکره کننده باید تقویت شود و از مشاوره ها و کارشناسان بیشتری بهره ببرد طیبعی است که من موافق هستم. ولی این که راجع به اعضای مهم تیم، بی اعتمادی وجود داشته باشد،اساسا چنین نظری ندارم.
با توجه به این که کشور در آستانه یک تصمیم بزرگ هست، شرایط سیاسی ـ اجتماعی کشور چگونه باید مدیریت شود که این تصمیم به عالی ترین شکل ممکن اجرا شود؟
برخی از آنها به محض این که پشت تریبون می‌روند از ابتدا تا انتها سخن از نخواستن و نتوانستن بعضی مدیران می‌گویند.
من یک گله کلی از رویکردها و رفتارهای خودمان دارم. این مساله متاسفانه مشمول بر همه تریبون های رسمی نظام جمهوری اسلامی کشور عزیزمان ایران می شود. از صداهای مجازی و رسانه های آن سوی آبی و ضد انقلاب هم اگر عبور کنیم ما بعد از آشوب ها و جریان های دی سال گذشته با دوستان بحث و گفت وگو و شرایط را تحلیل کردیم و نتیجه آن را به صورت نامه جهت بعضی مقامات فرستادیم.
ما اگر پایشی از تریبون های رسمی کشور انجام دهیم، متوجه بعضی از پرسشها می شویم. ممکن است بعضی افراد که از طریق این تریبون ها به مردم گزارش می دهند نیت خیری داشته باشند ولی عموما بذر ناامیدی و ناکارآمدی می کارند و این گونه می خواهند القا کنند که پرسشها خیلی سنگین است و متاسفانه این موارد را بین مردم پخش می کنند. حتی تریبون های نماز جمعه و مصاحبه هایی که روسای قوا می کنند و صحبت های بعضی نمایندگان در مجلس جزو این فهرست هستند.
نمازجمعه ها،سران قوا و نمایندگان مجلس پمپاژ یاس می کنند/ تیم مذاکره هسته ای مورد تایید نظام است ، باهنر
این موارد را اگر کنار هم بگذارید، می بینید یک پمپاژ ناامیدی و ناکارآمدی به جامعه ترزیق می کنند و بعضی از این موارد صرفا انگیزه سیاسی دارد و کسانی تصور می کنند که چون دولتی ها جزو جناح آنها محسوب نمی شوند بعد باید آنها را تخریب کرد. بعضی از موارد هم ممکن است انگیزه عاطفی داشته باشد و عده ای گمان می کنند باید سخنگوی مردم باشند و متاسفانه بعضی از آنها یک کلاغ را چهل کلاغ می کنند و به مردم تحویل می دهند و البته با این تصور که می خواهند زبان مردم باشند. نمونه روشن آن مساله زلزله کرمانشاه است.
حداقل من در پی وقوع دو سه زلزله سنگین کشور مدیر میدانی کار بودم. در امداد و نجات حضور داشتم، جنازه از زیر خاک بیرون آوردم، دفن کردم، مسکن موقت ساختیم و… در زلزله کرمانشاه مسئولیتی نداشتم.
اما با توجه به سوابق گذشته من شهادت می دهم که مسئولان اعم از دولت، هلال احمر و نیروهای مسلح بخوبی از بعد زلزله کرمانشاه و تبعات آن برآمدند. همان موقع شاهد بودیم ظرف مدت کوتاهی نزدیک به 30 هزار چادر در منطقه زلزله زده برپا شد. حالا در شرایط سرما و بارندگی از میان 30 هزار چادر، 300 چادر در معرض آبگرفتگی قرار گرفت.
این تعداد چادر آسیب دیده در مقایسه با آن 30هزار چادری که برپا شد، عدد کمی هست. البته کسانی که این آسیب را تحمل کردند برایشان بسیار سخت و دردآور بود. اوضاع تریبون ها و رسانه های دیگر هم از این حیث بهتر نیست. یکی مخالف دولت یا قوه قضاییه است و دیگری موافق این قوا. در مورد مجلس هم این گونه هست. بعضی درصدد القای این عنوان هستند که گویا همه ارکان قوای سه گانه فاسدند و فساد به صورت سیستماتیک در نظام جمهوری اسلامی کشور عزیزمان ایران نهادینه شده است است.
بخش های متفاوت از جمله دولت و همچنین منتقدان چه باید بکنند تا نظام بتواند ضمن حفظ همبستگی داخلی، با کمترین هزینه از شرایط فعلی بگذرد؟
همه می دانند به لحاظ جناح بندی جزو جناح دولت محسوب نمی شوم، ولی بالاخره نمی توان گفت دولت جهت حل پرسشها کاری انجام نداده هست. دولت زحمات زیادی کشیده و البته می توانست کارها بیشتری انجام دهد و حواشی هم به وجود نیاورد. دولتی ها می توانستند بسیاری از کارهای غیر مهم را کنار بگذارند. چندی پیش بود که با کسی صحبت می کردم. او می گفت بود و نبود این دولت فرقی ندارد. گفتم خیلی بی انصافی. بالاخره باید خیلی از پرسشها را گفت.
ظرف پنج یا شش سال گذشته خیلی اتفاقات در دنیا و کشور عزیزمان ایران افتاد. از جمله این که قیمت نفت در یک دوره به 30 درصد کم کردن یافت. در چنین شرایطی اقتصاد بسیاری از کشورهایی که تک محصولی بودند، سکندری حسابی خورد. نمونه بارز آن عربستان است که انبار ارزی این کشور بشدت کم کردن پیدا کرد. ولی در کشور ما با همه تحریم ها، زلزله، پرسشها محیط زیست و… بسیاری از کنشگران اقتصادی قبول دارند که تورم 40 درصدی حداقل به کمتر از 15 درصد رسیده هست. حالا موافقان دولت می گویند قیمت تورم تک رقمی است و مخالفان هم می گویند نخیر، 14 درصد هست. تفاوت بود و نبود این دولت اینجا معلوم می شود.
البته گفتم دولت در بخش هایی ناکارآمدی و مسئله دارد و در بعضی مواقع جای متن و حاشیه را عوض می کند. باز هم برگردم به پرسش قبلی به هر صورت بعد از خروج آمریکا از برجام، مشکلاتی سراغ ما می آید. ممکن است در ادامه این مسیر کار سخت تر شده است باشد ولی ما قبلا هم چنین شرایطی داشتیم و آن را تمرین کردیم و راه های مواجهه با آن را هم بلدیم. آن موقع اگر قرار باشد به جای کمک به همدیگر نق بزنیم، طبیعی است که گرفتاری هایمان زیاد خواهد شد.
در روزهای اخیر شاهد اختلافاتی بین اصلاح طلبان راجع به شهرداری پایتخت کشور عزیزمان ایران یا بعضی پرسشها دیگر بوده ایم. فکر می کنید مسئله اصلاح طلبان چیست و آیا اختلافاتشان در سطح رسانه ای برجسته شده است است؟
این اختلاف خاص اصلاح طلبان نیست. متاسفانه کنشگران سیاسی، اجتماعی و فرهنگی در کشور ما در بسیاری از مواقع اختلافات غیر مهم دارند. بالاخره در یک انتخابات، بازنده و برنده ای وجود دارد. اگر بنا باشد کسانی که برنده انتخابات نبودند، خود را رقیب برنده بدانند، ممکن است به بهانه های متفاوت روزی هزار اشکال از عملکردها بگیرند. متاسفانه در ایران، هم جناح ها با هم اختلاف دارند و هم درون جناح ها این اختلافات وجود دارد.
بالاخره در جایی مثل شورای شهر تهران، 21 نفر همفکری و گزینه هایی را جهت شهرداری مطرح کردند و بعد از رای گیری شخصی را به عنوان شهردار گزینش کردند. حال ممکن است شخصی که گزینش شده است است مورد انتقاد من هم باشد.
اما هنگامی که کسی توانست نظر اکثریت را در این رای گیری کسب کند، باید همه اعضای شورا کمک کنند تا شهردار تازه در مسئولیت خود موفق باشد. حالا جالب است که فرد گزینش شده است و هنوز به عنوان شهردار مستقر نشده که بحث هایی مطرح می شود مبنی بر این که او نمی تواند این مسئولیت را به آخر ببرد. اول بگذارید او در جای خود مستقر شود و فعالیت خود را شروع کند بعد راجع به او ارزیابی صورت گیرد. اداره کلانشهر پایتخت کشور عزیزمان ایران شوخی نیست.
شورای شهر باید به جای آزمون و اشتباه بکوشد به شهردار تازه کمک کند. این مساله البته در جناح ما هم وجود دارد و البته این مساله ناشی از این است که هنوز نظام حزبی در کشور عزیزمان ایران مستقر نشده هست. سه یا چهار حزب هدفی را در انتخابات پیش می برند و بعد که برنده شدند آن وقت به جان هم می افتند. این که عقلایی نیست.
چهار سال که وقت زیادی نیست و چشم روی هم بگذاریم این وقت می گذرد و ادامه این اختلافات نتیجه ای جز ارائه یک کارنامه ناکارآمدی چیز دیگری نخواهد داشت.
بسیاری از تربیون های رسمی کشور به جای این که به هم کمک کنند به بار پرسشها اضافه می کنند. به عنوان نمونه مدیر جمهور هنگام صحبت ضمن تعریف از خود، کنایه هایی به دو قوه دیگر می زند. هنگامی که هم با مدیر قوه قضاییه دربارهمشکلات این قوه صحبت می شود، می گوید چون دولت به ما بودجه نمی دهد ما دچار این پرسشها هستیم. بله ممکن است یکی از پرسشها کمبود بودجه باشد ولی مگر همه پرسشها این قوه، نداشتن بودجه است؟ یعنی به جای این که به طور یکسان پرسشها را بپذیریم و آن را حل کنیم عموما فرافکن شده است ایم. نمایندگان مجلس اکثرا آدم های خوب و کاردانی هستند، ولی بعضی از آنها به محض این که پشت تریبون می روند از ابتدا تا انتها سخن از نخواستن و نتوانستن بعضی مدیران می گویند.
یکی از پرسشها اساسی این است که سه قوه با هم همراه نیستند. شاید در بعضی موارد هم احساس می کنند که رقیب همدیگرند. جهت پاسخ به مطالبات مردم باید همه مسئولان سه قوه و عاملان شانه های خود را زیر بار مسئولیت بگذارند و تلاش کنند.
واژه های کلیدی: ایران | زلزله | مذاکره | اخبار سیاسی و اجتماعی
دانلود فایل ها
توجه: ممکن است تمام لینک های دانلود به دستور مقام قضایی حذف شده باشد...
